Ludzie


Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Słowo, które poruszyło moje serce

Obraz
Dawno nie pisałam... Potrzebowałam tego czasu, by zmierzyć się z kwestią granic... Spotkania z Bogiem są osobiste – jak o nich pisać, by z jednej strony nie odkryć się za bardzo, a z drugiej nie popaść w ogólniki? Czy to, czym się chętnie podzielę z przyjaciółmi podczas osobistej rozmowy, zawsze nada się do opisania i puszczenia do sieci? Pewności wciąż nie mam, ale przynaglenie do powrotu tak. Na początek zatem niech przemówi Słowo. Z dnia. Poruszyło mnie bardzo. Świeżo po spowiedzi, podczas adoracji Najświętszego Sakramentu. Zatem oddaję Mu głos :). Poczytajcie, co mnie poruszyło. W pierwszej mojej obronie nikt przy mnie nie stanął, ale mię wszyscy opuścili: niech im to nie będzie policzone!  Natomiast Pan stanął przy mnie i wzmocnił mnie … (2 Tm 4, 16-17a) Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *  i niech Cię błogosławią Twoi święci.  Niech mówią o chwale Twojego królestwa *  i niech głoszą Twoją potęgę.  Pan jest sprawiedliwy na wszystkich swych
Czytaj więcej

Bóg w relacjach

Stworzył więc Bóg człowieka na swój obraz, na obraz Boży go stworzył: stworzył mężczyznę i niewiastę.  (Rdz 1, 27) Macie czasem tak, że spotykacie się ze znajomymi i trudno Wam się z nimi rozstać? Gdy niespodziewanie okazuje się, że minęło kilka godzin, choć zupełnie nie wiadomo kiedy? I już macie pragnienie kolejnego spotkania lub choćby rozmowy przez telefon... Rzeczywistość to weryfikuje i czasem do kolejnego spotkania dochodzi po miesiącach a nawet latach, ale... o dziwo... rozmawiacie, jak byście się widzieli wczoraj. Więź jest nienaruszona. Dziwicie się, że wciąż się tak dobrze rozumiecie, wyglądacie niemal tak samo (mimo minionych lat), tylko dzieci jakieś takie duże... I w tym zadziwieniu dziękujecie Bogu za dar spotkania tych konkretnych ludzi w Waszym życiu... Są też ludzie dani nam „tu i teraz”. Z tymi też spotkania i rozmowy się przedłużają. Tydzień milczenia z jednej lub drugiej strony wydaje się przerwą co najmniej miesięczną. Z nimi stawiacie czoł
Czytaj więcej

Świętym być?

Obraz
Kilka dni temu moja ośmioletnia bratanica oznajmiła, wchodząc do mnie do kuchni: Chciałabym zostać świętą...  Jej młodsza siostra po kilku minutach z powagą nawiązała do tego stwierdzenia: Ciekawe, czy jej się to uda, gdy będzie dorosła. Niby nic takiego, zwykła wymiana zdań, a jednak jakże niezwykła.  Pamiętam, gdy jako wczesna nastolatka (mogłam mieć 12-13 lat) usłyszałam podczas spowiedzi pytanie: Czy chcesz być świętą?  I pamiętam, że mnie zmroziło... Jak to świętą? Umartwiać się, odmawiać sobie wielu rzeczy, pościć, umrzeć śmiercią męczeńską, doświadczać cierpień? Jak odpowiedzieć na takie pytanie i to w takiej sytuacji? Nie przekonało mnie do końca nawet to, co po chwili ksiądz dodał: Być świętym, to żyć w relacji z Bogiem, blisko Boga. Niepewnym głosem powiedziałam, że jeśli tak to tak... Ale przekonania w tym nie było... A teraz moja córka chrzestna z pełnym przekonaniem oznajmia: Chciałabym zostać świętą...   I po raz kolejny zwraca moją uwagę na istotę rzeczy. Po
Czytaj więcej